Ανοιχτά παραμένουν τα ερωτήματα για το θάνατο του μετανάστη Μ. Καμράν...

Συνεχίζονται οι έρευνες για το θάνατο του μετανάστη... αναδημοσίευση από το Βήμα της Τρίτης 20/10/2009.

Ασαφής παραμένει η αιτία θανάτου του Πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν, για τον οποίο υπάρχουν καταγγελίες ότι έπεσε θύμα βασανισμών από αστυνομικούς. Ιατροδικαστική έκθεση για λογαριασμό οργάνωσης υποστήριξης προσφύγων διαψεύδει την αντίστοιχη έκθεση της αστυνομίας, σύμφωνα με την οποία ο Καμράν πέθανε από πνευμονικό οίδημα.

Το θέμα τέθηκε την Τρίτη σε συνάντηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με εκπροσώπους της Κίνησης Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή», η οποία παρήγγειλε τη δεύτερη ιατροδικαστική έκθεση.

Η εξέταση για λογαριασμό της οργάνωσης απορρίπτει τον ισχυρισμό του πνευμονικού οιδήματος και εντοπίζει κακώσεις, εκδορές και εγκαύματα. Η «εσκεμμένη ταρίχευση» της σορού μετά την πρώτη εξέταση για λογαριασμό της αστυνομίας αποτέλεσε εμπόδιο στη δεύτερη εξέταση, θα ακολουθήσει όμως και ιστολογική εξέταση, είπαν οι εκπρόσωποι της οργάνωσης.

Από την πλευρά του, ο κ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι έχει ήδη ζητήσει τη συνδρομή του Αρείου Πάγου στο θέμα του θανάτου του Καμράν. «Δεν επιλέγω να κάνω άλλη μια ΕΔΕ, διότι έτσι συνήθως τα ζητήματα ξεχνιούνται και γίνονται εσωτερικά της αστυνομίας» είπε.

Όπως είχε καταγγείλει το «Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών», ο Μοχάμεντ Καμράν Αντίφ ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς στο σπίτι του και στο αστυνομικό τμήμα Νίκαιας στις 26 Σεπτεμβρίου και πέθανε λόγω της κακοποίησης στις 9 Οκτωβρίου.

Την Τρίτη, οι εκπρόσωποι της Κίνησης αναφέρθηκαν και στην υπόθεση απαγωγής των 28 Πακιστανών, η οποία έχει «κολλήσει» στον Εισαγγελέα. Κατήγγειλαν επίσης ότι Πακιστανοί μετανάστες έχουν «τιμωρηθεί με αφαίρεση διαβατηρίων ή με στέρηση της δυνατότητας επανεισόδου στην Ελλάδα.

Ο υπουργός απάντησε ότι πρόκειται για θέμα της Δικαιοσύνης. Πρόσθεσε, όμως, ότι στο πλαίσιο της ανοικτής μεταναστευτικής πολιτικής, που σκοπεύει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, εντάσσεται και η ουσιαστική ενεργοποίηση του θεσμού της οικογενειακής συνένωσης.

Όπως σημείωσε, «είναι τραγικό το σημερινό καθεστώς με χωρισμένες και εγκλωβισμένες οικογένειες».