Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά συνεχίζει τη λειτουργία του για άλλη μία περίοδο συνυπάρχοντας με το οξυμένο μεταναστευτικό πρόβλημα στη χώρα μας. Το πρόσθετο στοιχείο στη περίοδο που διανύουμε είναι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών και η ατμόσφαιρα που το συνοδεύει η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μέχρι στιγμής μορφή του.
Μια ούτως ή άλλως δειλή νομοθετική πρωτοβουλία που δεν αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα στη ρίζα του, που δεν μεταχειρίζεται ανθρώπινα ανθρώπους κατατρεγμένους από τη φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, κινδυνεύει να αυτοακυρωθεί μέσα σε μια ατμόσφαιρα κυριαρχίας εθνικιστικών, ρατσιστικών και ξενοφοβικών αντιλήψεων που διαχέουν το δηλητήριο τους στην ελληνική κοινωνία.
Οι αιτίες που οι αντιλήψεις αυτές έχουν κυριαρχήσει κατά τη γνώμη μου είναι οι ακόλουθες:
· Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, πια, μεγάλων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθείται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, συνέπεια της οποίας είναι και η οικονομική κρίση αλλά βεβαίως και η μετανάστευση. Τα κοινωνικά αυτά στρώματα βρίσκουν στο μετανάστη τον αποδιοπομπαίο τράγο για τα προβλήματα που τους μαστίζουν, τη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική τους κατάσταση γενικότερα. Φυσική συνέπεια αυτού είναι να βρίσκουν ανταπόκριση αντιλήψεις όπως «οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές».
· Οι με ιστορικές καταβολές καλλιεργημένοι και συμπαγείς εθνικοί μύθοι και στερεότυπα που βασίζονται στην άγνοια του μέσου Έλληνα πολίτη που σε συνδυασμό με την κοινωνική του κατάσταση, τον καθιστούν ευάλωτο στις σειρήνες του λαϊκισμού. Θυμόμαστε όλοι το θόρυβο που είχε προκληθεί πριν από χρόνια για το αν δικαιούνται να είναι σημαιοφόροι στα σχολεία παιδιά αλβανικής καταγωγής.
· Η έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος, εκτός της κατασταλτικής, σε διεθνές αλλά κυρίως σε εθνικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να διαμορφώνονται εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες συνύπαρξης Ελλήνων και μεταναστών με πλέον ακραίο τους παράδειγμα γειτονιές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας. Η FRONTEX, οι πνιγμένοι πρόσφυγες, οι επιχειρήσεις «σκούπα», τα άθλια κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων είναι απτά δείγματα αυτής της πολιτικής.
· Η αδυναμία των φορέων αντίθετων σ’ αυτές αντιλήψεων να διαμορφώσουν μια συγκροτημένη, πειστική και ευρέως αποδεκτή άποψη έτσι ώστε να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος.
Στο περιβάλλον αυτό μια νομοθετική πρωτοβουλία όπως η παραπάνω δεν είναι τυχαίο ότι διολίσθησε σε πιο ανίσχυρες θέσεις. Η αμυντική και απολογητική στάση της κυβέρνησης στις αντιμεταναστευτικές κορώνες της δεξιάς πτέρυγας του κοινοβουλίου προετοίμαζε το έδαφος γι’ αυτό.
Αναρωτιέται πια κανείς ποιους και πόσους αφορά εκτός από μια μικρή μειοψηφία, αυτή η φαλκιδευμένη διαδικασία, αυτή η παροχή ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων με το σταγονόμετρο. Και κατά πόσο εξυπηρετείται έστω και αυτή η κατά τον αρμόδιο Υπουργό εθνική, κοινωνική και οικονομική ανάγκη της ένταξης των νόμιμων μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Όταν για την παροχή της ιθαγένειας διαχωρίζονται οι μετανάστες σε νόμιμους και παράνομους χωρίς το κριτήριο της νομιμότητας να συνοδεύεται από μια νέα απλουστευμένη διαδικασία παροχής αδειών παραμονής, σπρώχνονται στη παρανομία χιλιάδες άνθρωποι που ζουν και εργάζονται για χρόνια στην Ελλάδα με συνέπεια να αποκλείονται από τις διατάξεις του νομοσχεδίου. Στον ήδη περιορισμένο αριθμό αυτών στους οποίους θα δοθεί η ιθαγένεια μπαίνουν ακόμα σκληρότερα κριτήρια. Ενδεικτικά αναφέρω:
Τα πέντε χρόνια παραμονής γίνονται επτά γι αυτούς που έχουν τώρα τις προϋποθέσεις και οκτώ μετά τη δημοσίευση του νόμου.
Διάφοροι όροι και προϋποθέσεις σχετικά με την «γλώσσα, την οικονομική και κοινωνική ζωή, την εξοικείωση με τους θεσμούς και την ιστορία του τόπου», που θα εξετάζονται με ειδικά τεστ.
Η προϋπόθεση να μην υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη σοβαρών εγκλημάτων μεταξύ των οποίων και η «αντίσταση κατά της αρχής». Για το τι σημαίνει μια τέτοια προϋπόθεση να θυμίσω ότι μιλάμε για ανθρώπους που διαβιούν στην ανέχεια, αντιμετωπίζουν το ρατσισμό, την ξενοφοβία και την αστυνομική αυθαιρεσία.
Για τη λεγόμενη δεύτερη γενιά μεταναστών, τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και δεν έχουν γνωρίσει άλλη πατρίδα: νομιμότητα και των δύο γονέων όταν στη αρχική μορφή χρειαζόταν νομιμότητα του ενός, «επιτυχής» παρακολούθηση έξι χρόνων στα σχολεία όταν στην αρχική μορφή προβλεπόταν παρακολούθηση τριών πρώτων τάξεων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Καταδικάζονται μ’ αυτές τις προϋποθέσεις σε παρανομία, χωρίς ευθύνη τους, χιλιάδες παιδιά μεταναστών που ενώ γεννήθηκαν στην Ελλάδα, το απαράδεκτο καθεστώς παροχής αδειών παραμονής δεν επέτρεψε στους γονείς τους να αποκτήσουν τέτοια άδεια.
Σε όλα τα παραπάνω αν προσθέσουμε τις στοιχειώδεις έως ανύπαρκτες κρατικές δομές για την εκπαίδευση των ενήλικων μεταναστών και τη γνωστή παθογένεια του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος όσον αφορά στην ενσωμάτωση των παιδιών των μεταναστών, αντιλαμβανόμαστε πόσο περιορισμένος θα είναι ο αριθμός αυτών που θα αποκτήσουν την ιθαγένεια.
Σε ένα τέτοιο ζοφερό περιβάλλον, όλοι εμείς που συμμετέχουμε στη δράση του σχολείου γινόμαστε, σχεδόν καθημερινά, δέκτες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες μαθητές και μαθήτριες μας με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τις ρατσιστικές επιθέσεις και τις προσπάθειες απέλασης τους από τη χώρα. Προσπαθούμε, παράλληλα με το να τους μάθουμε την Ελληνική γλώσσα, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα τους, να αναδείξουμε τα προβλήματα που βιώνουν και να διεκδικήσουμε από κοινού τη λύση των προβλημάτων αυτών.
Την παρούσα χρονιά κατά μέσο όρο περίπου 200 μαθητές και μαθήτριες παρακολουθούν κάθε Κυριακή τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας στα συνολικά 16 τμήματα που λειτουργούν στις αίθουσες των 14ου και 15ου Γυμνασίων Πειραιά που μας έχουν παραχωρηθεί από τις διευθύνσεις και τη σχολική επιτροπή των σχολείων τους οποίους ευχαριστούμε για άλλη μια φορά από το βήμα αυτό. Η αυξημένη ζήτηση για εκμάθηση ελληνικών, αποτέλεσμα εκτός των άλλων και της ευρείας αποδοχής του σχολείου, μας ανάγκασε να λειτουργήσουμε το σχολείο και σε άλλες ώρες και μέρες μέσα στο Σαββατοκύριακο, εκτός από τα απογεύματα της Κυριακής.
Όσον αφορά στη λειτουργία του σχολείου στο εκπαιδευτικό κομμάτι (στην οργάνωση και στην ποιότητα της παρεχόμενης διδασκαλίας), είναι ένα ανοιχτό ζήτημα στο οποίο προσπαθούμε να προχωρήσουμε και να βελτιωθούμε. Ήδη έχει συγκροτηθεί σχετική επιτροπή από συναδέλφους διδάσκοντες στο σχολείο που ασχολείται με το ζήτημα αυτό. Είμαι βέβαιος πως με τη συνεργασία όλων των συναδέλφων διδασκόντων θα γίνουν βήματα προόδου σ’ αυτό το κομμάτι έτσι ώστε το σχολείο να απαντά αποτελεσματικά στις ανάγκες των μαθητών και μαθητριών μας.
Μέρος του εκπαιδευτικού κομματιού είναι και οι εκδρομές που πραγματοποιήσαμε και πραγματοποιούμε για να γνωρίσουν οι μαθητές μας και οι μαθήτριες μας τον τόπο μας και την ιστορία του, με πιο πρόσφατη αυτή στο Ναύπλιο τον περασμένο Δεκέμβριο, στην οποία η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε προσπάθειες με επισκέψεις σε διάφορους φορείς για την εξασφάλιση της υλικής ενίσχυσης, της ομαλής και αποτελεσματικής λειτουργίας του Σχολείου.
Στο πλαίσιο της προβολής του σχολείου και του ανοίγματος του στην κοινωνία στις 20 Δεκεμβρίου 2009 κάναμε για δεύτερη συνεχή χρονιά, εκστρατεία ενημέρωσης για το Σχολείο και τα προβλήματα των μαθητών μας στο κέντρο του Πειραιά ως συμμετοχή μας στη Διεθνή Ημέρα του Μετανάστη.
Συμμετείχαμε στις διαδηλώσεις ενάντια στο διακυβερνητικό Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη, τον περασμένο Νοέμβριο, σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια σε κρούσματα ρατσιστικής βίας και σε περιστατικά θανάτων μεταναστών εξαιτίας της αστυνομικής αυθαιρεσίας και των απαράδεκτων συνθηκών υποβολής αιτήσεων παραμονής στη Πέτρου Ράλλη, βρεθήκαμε σε πορείες διεκδικήσεων των μαθητών μας, σε αντιρατσιστικά φεστιβάλ, σε εκδηλώσεις για τη μετανάστευση.
Κάναμε και κάνουμε παρεμβάσεις για περιπτώσεις κρατούμενων μαθητών μας με την αμέριστη πάντοτε συμβολή της εθελόντριας δικηγόρου μας Βάνας Μελά η οποία δυστυχώς φέτος έχει πολλή δουλειά καθώς τα περιστατικά σύλληψης μαθητών μας είναι αυξημένα.
Η δράση του σχολείου όμως δεν σταματά εδώ. Σε μια δύσκολη συγκυρία όπως η τωρινή, τα γεγονότα τρέχουν και απαιτούν την εγρήγορση και την παρέμβαση μας.
Το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά θα συνεχίσει και στο μέλλον να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες που σαν στόχο θα έχουν να αντιπαρατεθούν σε εθνικιστικές, ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις, ν’ αναδείξουν τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι μετανάστες στη χώρα μας, να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους, ν’ αποκαλύψουν τις αδυναμίες, τις παραλείψεις και την έλλειψη βούλησης των πολιτικών ηγεσιών να δώσουν λύση στα προβλήματα τους, να διεκδικήσουν τη λύση των προβλημάτων αυτών.
Με αυτή την έννοια συμμετέχουμε στη πρωτοβουλία «Πρώτη Μαρτίου 2010-24 ώρες χωρίς εμάς», μέρος μιας ανάλογης κίνησης που γίνεται στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) που με την αποχή των μεταναστών από κάθε οικονομική συναλλαγή και τις άλλες εκδηλώσεις που διοργανώνει έχει σαν στόχο να αναδείξει την συμβολή των μεταναστών στις οικονομίες και στις κοινωνίες των χωρών στις οποίες ζουν και εργάζονται.
Το Σχολείο μας θα συνεχίσει τη δράση του έτσι ώστε, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, να συμβάλει στο ν’ ανοίξει μια χαραμάδα για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία και την αρμονική και ισότιμη συνύπαρξη τους με τους Έλληνες.
Καλούμε όσους-όσες ενστερνίζονται το έργο του σχολείου να γίνουν αρωγοί σ’ αυτή μας τη προσπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου